رفقا، همقطاران و دوستان ارجمندم، برای من جای بسی خرسندی است که پس از دو ماه ترک خدمت، پس از دو ماه گوشهگیری و انزوا و بالاخره پس از دو ماه محرومیت از تمام حقوق آزادی و عدالت اجتماعی، امروز میتوانم، با تقدیم کتاب، با شما صحبت کنم، بیریا درددل نمایم و آنچه را که به مقتضای مصالح عالی اجتماع و ملت باستانی ایران است با همقطاران عزیزم در میان گذاشته و در اطراف آن وارد بحث گردم. امروز ایران در سر یک دوراهی خطرناک و مهیبی واقع شده که با کوچکترین غفلت و کمترین توجهی ممکن است راه منفی پیش گیرد، به طرف انحطاط متمایل شود و بالاخره تا مدتی از نعمت هر گونه آزادی و استقلال محروم گردد.