نخستین شماره از این مجموعه، دربرگیرندهی آثار علی نصر از نمایشنامه نویسان معاصر است که هفت نمایشنامه، سه سخنرانی و یک مقاله را شامل میشود. این نمایشنامهها عبارتاند از: شوهر وفادار یعنی کشک، عجب پوکری، یتیم، میرزا قهرمان، گلنار و نوروز، سه عروسی در یک شب، و عروس آ حسینآقا. مقالههای کتاب نیز بدینقرار است: "دیدگاههای سیدعلی نصر دربارهی تاثیر نمایش در جامعه"، "دیدگاههای سیدعلی نصر دربارهی هنر تئاتر، وضع کنونی و آیندهی آن و علل رونق نیافتن نمایشنامه نویسی در ایران"، و "دیدگاههای سیدعلی نصر دربارهی هنر نمایش در ایران و جهان" و در پایان مقالهای با عنوان "یادی از یک هنرمند". به تصریح نگارنده: "نصر در ابتدای اجرای آثار نمایشی، نویسنده، کارگردان، بازیگر، مترجم، دکوراتور و حتی گریمور بود، اما رفتهرفته فقط به نگارش آثار نمایشی پرداخت. اگرچه در طول سالهای بعد به تلاش در عرصههای سیاسی پرداخت، اما نمایش را هم فراموش نکرد و همچنان به این هنر پایبند بود. تاثیر وی بر هنرمندان ایران پس از سال 1295 تا حداقل دو دهه، به سزا و ارزنده بود. به اعتقاد گرمسیری، نصر مردی بود جامعهشناس، سبکهای مختلف نمایش را خوب میشناخت و اعتقاد داشت که بین هنر برای هنر و هنر در خدمت مردم، باید دومی را انتخاب کرد. بیشتر در مایههای کمدی مینوشت و از مولیر پیروی میکرد. به طور کلی میتوان سبک کاری ایشان را در ردهی کارهای ناتورایست رئالیست به حساب آورد. بیشتر آثار شکسپیر، بن جانسون، کورنی، ولتر، راسین و مولیر را کار میکرد".